Eltse Grins Foarby Songtext

von De Kast

It read beskynt de greiden, de joun falt our de mar
Der steane se mei har beiden en hy sjocht noch ris nei har
Se stean foar harren hutte fan pôlen liem en reid
Syn hân leit op har skutte, hy wurdt mei koarten heit
It jier hast vyftjenhûnderd, ferlâde maatskappij
Se leie der net ûnder, se fiele harren frij
Der is faaks wol wat geande, hy moat soms op oorlogspaed
Mar wer se eins foar steane no, dat wurdt er nea gewaar
Dochs ha se neat te kloaien, en al hawe se gjin jild
It yten dat se krije is de rykdom fan it fjild
It jier hast fyftjenhûnderd, in nije heerschapij
Se bûge der net ûnder, se bliuwe altyd frij
Refr.:
De sinne skynt al ieuwen oer ûs lân, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan, en giet fan lân nei lân
Eltse grins foarbij
It read beskynt it kampke, de jûn fâlt oer de stêd
Boartet in lyts famke noch in skoftsje, aanst op bêd
Se jeuzeld hunderd út, de taal dy't mem har bybrocht hat
Har heit ropt troch it rút, dat se nei binnen komme moat
It jier no hast twatûzend, europa dat wurd nei
It famke sjongt en dounset, en laket dan nei my
Refr.:
De sinne skynt al ieuwen oer ûs lân, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De sinne skynt al ieuwen oer ûs lân, bringt de iere moarn
Eltse dei op nij
De wyn hellet noch alle dagen oan, en giet fan lân nei lân
Eltse grins foarbij


Vertaling:
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het weiland, de avond valt over het meer
Daar staan ze met z'n beiden en hij kijkt nog eens naar haar
Ze staan voor hun hut, van plaggen leem en riet
Zijn hand ligt in haar schoot, hij wordt binnenkort vader
Het jaar, bijna 1500, veranderde maatschappij
Ze lijden er niet onder, ze voelen hun vrij
Er is vaak iets aan de hand, hij moet soms op oorlogspad
Maar waar ze eigenlijk voor staan, dat zal hij nooit gewaar worden
Toch hebben ze niets te klagen, en hebben ze geen geld
Het eten wat ze krijgen, is de rijkdom van het veld
Het jaar, bijna 1500,een nieuwe heerschapij
Ze buigen er niet onder, ze blijven altijd vrij
Refr.:
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan, en gaat van land naar land
Elke grens voorbij
Het rood beschijnt het wijkje, de avond valt over de stad
Speelt een klein meisje nog een tijdje, zodadelijk naar bed
Ze mompelt honderd uit, de taal die moeder haar heeft geleerd
Haar vader roept door het raam dat ze naar binnen komen moet
Het jaar, nu bijna 2000, europa dat wordt nieuw
Het meisje zingt en danst en lacht dan naar mij
Refr.:
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De zon schijnt al eeuwen over ons land, brengt de vroege morgen
Elke dag opnieuw
De wind haalt nog alle dagen aan, en gaat van land naar land
Elke grens voorbij