Jott es dut
Die Stadt, die schlöf, doch du liss wach
Wie su off de janze Naach
Kumm loor dich an, ding Hoor sin jrau
Ne ahle Mann, dä weiß jenau
Wann si Hätz wih deit es schwer un säht
Pack ding Saache en un hau he einfach aff
Met dä ahle Kess. wenn se fit es
Doch ne Anker hält dich he noch fass
Jott es dut...
Un du jeihs jlatt op de Knee
Lewe deit manchmol nor wih
Jott es dut. du bes allein
Un küss nie mih op de Bein
Jetz steihs du do. ding Pänz sin jroß
Weiß nit en un weiß nit us: et Levve jeit ne kromme Wäch
Wä säht schon, et er jeräch
Op ein Soziamp steihs du en d'r Schlang
Un se nemme dir doch jlatt d'r letzte Draum
Johrelang maloch, hät et sich jeluhnt
Jetz fängs du noch ens janz vun vöre an
Jott es dut...
Kumm, loß dir nix verzälle, se schwade all nor Dress
Denn du weiß janz jenau, vvat för dich et beste es
Pack ding sibbe Saache, ding Dräum un och ding Pänz
Un hau he endlich aff. bevör du dich verrenns
Jott es dut...