Luhrs övver ming Schulter - su kütt et mir vüür. Ich kenn dich sick Shanghai, weiß kaum jet vun dir. Du stunds zwesche Färvpött, Schablone un Lackpinsele römm, jemohlt op en Leinwand, vüür Johre verjesse, verstöbb un doch schön. Shanghai, Shanghai-Sheraton – hinger Großkotzfassade uss Marmor, Glas un Beton. Shanghai: Klischee-Endstation, weil nix mieh jestemmp hätt ... op einmohl feel e Märchen vum Thron. Wöss janz jähn dinge Namen, wo du jetz bess un och – obwohl mer dat Dame nit frööch – ding Alter un sprööch jähn ding Sprooch. 't jööv vill zo verzälle, vun domohls vun jetz un vun dann, ob die Meßlatt jeschrumpf ess un: "Wo jing die Strooß ein'tlich lang?" Shanghai, Shanghai-Sheraton – hinger Großkotzfassade uss Marmor, Glas un Beton. Shanghai – Klischee-Endstation, wo ich völlig verwirrt woor, ...op einmohl total Konfusion.